Elastyczność pomaga przetrwać burzę

Czasami rzeczywistość nas ze sobą zderza i wywraca życie do góry nogami.
Nie ma życia bez rozczarowań, bez chwil, kiedy świat okazuje się inny, niż byśmy chcieli. 
Prędzej, czy później każdy z nas przeżyje swoje zderzenie z rzeczywistością i doświadczy bólu.

Życie nie pyta, czy jesteśmy w tym konkretnym momencie przygotowani i gotowi na burze.
Życie po prostu przynosi burze.

A gdy już przychodzi jesteśmy jak drzewa – gdy potrafimy się podać ruchowi, jesteśmy elastyczni i dostosowujemy się do danych warunków, wówczas mamy większe prawdopodobieństwo przetrwania tego, co trudne.
Gdy uporczywie trzymamy się obmyślonego scenariusza, jednej wyjątkowej, pięknej wizji życia, zderzenie z nawałnicą prawdopodobnie nas „połamie”.

Elastyczność psychologiczna nie oznacza uległości.
Przeciwnie: oznacza umiejętność przystosowywania się do nowych warunków i zaakceptowania, że „nie jest tak, jak zakładałam, ale mogę znaleźć inną drogę”.
Jest fundamentem, który wspiera nas w przetrwaniu nawet najtrudniejszych życiowych momentów.

Nie ochronimy siebie, ani swoich dzieci przed trudnymi doświadczeniami.
Nadmierne chronienie, uciekanie, niegodzenie się na doświadczanie burzy nie sprawi, że nie nadejdzie. 
Przeciwnie – nadejdzie.
A następnie nas połamie i przytłoczy.

Dlatego zamiast uciekać, warto budować umiejętności radzenia sobie,
przekonanie, że nawet jeżeli burza nadejdzie to mam w sobie wiedzę, jak sobie można sobie poradzić,
mam wokół siebie ludzi, którzy mnie wesprą.

Gdy przyjmujemy zmiany (i uczymy tego także dzieci) budujemy fundament, na którym opiera się nasza przyszłość.
Uczymy się, jak dostosowywać się do zmian i doświadczamy, że sobie radzimy, że potrafimy to przyjąć.

…i, że strata, nawet bardzo bolesna, nie musi oznaczać straty nas samych.

♡

Plakat do pobrania znajdziesz tutaj: